Οι κάτοικοι της Βόρειας και της Νότιας Πανδυσίας πριν από πολλά πολλά χρόνια ζούσαν ειρηνικά και μονιασμένα στο κράτος τους που ήταν ένα και ενιαίο. Τώρα πια όμως αυτά που τους χωρίζουν είναι αμέτρητα και αυτά που τους ενώνουν ελάχιστα. Ή έτσι τουλάχιστον νομίζουν! Συνεχίζουν λοιπόν τις ζωές τους κάτω από τα μαύρα σύννεφα της διχόνοιας, της εχθρότητας και της αποξένωσης κατηγορώντας…
…
τους γείτονές τους για όλα τα άσχημα και τα κακά που τους είχαν βρει ή που θα τους έβρισκαν.
…
Όπως ήταν φυσικό και τα παιδιά της Βόρειας και της Νότιας Πανδυσίας γαλουχούνται από νωρίς να ζουν στο ψέμα έχοντας μια ψεύτικη ευμάρεια και πρόοδο στηριγμένη στον καταναλωτισμό και μόνο. Η βιβλιοθήκη της πόλης αχρησιμοποίητη από κτήσεως κόσμου, χωρίς κοινωνικές σχέσεις οι άνθρωποι, χωρίς φίλους τα παιδιά.
Ο στρατός κατέχει κυρίαρχο ρόλο στα πράγματα των δύο χωρών, με τους στρατιώτες και τους βαθμοφόρους να ελέγχουν τα πάντα. Και είναι όλοι τους σαν κι αυτόν…
…
Ο λοχαγός είχε το βλέμμα του καρφωμένο μπροστά, κοιτούσε αλλά δεν έβλεπε, συμμετείχε αλλά δεν ένιωθε.
…
Έτσι, με αυτό τον γκρίζο τρόπο, η ζωή συνεχίζεται στην Βόρεια και Νότια Πανδυσία μέχρι που μια μέρα οι σελίδες ενός μαγικού βιβλίου παρασύρονται από τον άνεμο και βρίσκουν μόνες τους τούς αποδέκτες τους. Ο άνεμος δεν ξέρει από σύνορα. Έτσι οι ιπτάμενες σελίδες μοιράζονται τόσο στη Νότια όσο και στη Βόρεια Πανδυσία. Μα που στο καλό βρέθηκαν αυτές οι σελίδες; Και τι γράφουν τέλος πάντων;
Να λοιπόν μια όμορφη ιστορία, η ιστορία του βιβλίου μας. Ένας κακομαθημένος νεαρός παίρνει σαν δώρο από τους γονείς του ένα βιβλίο. Ακούς εκεί να του κάνουν δώρο ένα βιβλίο και όχι ηλεκτρονικά παιχνίδια! Με μανία ξεσκίζει μια μια τις σελίδες του και τις πετά έξω από το παράθυρο. Και τώρα ήρθε η σειρά του ανέμου να κάνει τη δουλειά του. “Μοιράζει” τις σελίδες σε κατοίκους των δύο χωρών. Εκείνοι διαβάζουν την σελίδα που έριξε μπροστά τους ο άνεμος και άλλοι βλέπουν το καθρέφτισμα της ζωής τους, άλλοι, ενώ το βλέπουν δεν το αναγνωρίζουν κι ας τα λέει τόσο αναλυτικά το χαρτί!
Η Μπιάνκα, ή Λευκή με πιο κοντινό της συγγενή τον “θείο” της Τζουζέπε, που την εκμεταλλεύεται, την κακοποιεί και την κακομεταχειρίζεται, είναι ένα παιδί δίχως σπίτι που εργάζεται σκληρά και διαβάζει όσο πιο πολύ μπορεί τις λιγοστές ελεύθερες ώρες της…
Ο Έρνστ ο καλός μαθητής, ο προγραμματισμένος να κάνει το σωστό, αυτός που μετά μανίας αποφεύγει να κάνει απαγορευμένες σκέψεις -γιατί ναι, στην Ν. και Β. Πανδυσία υπήρχαν πολλές σκέψεις που ήταν απαγορευμένες, αυτός που η ζωή του ήταν γεμάτη από “δεν πρέπει”…
Ο Άμος, το παιδί των φαναριών που δεν έχει σπίτι και κρεβάτι να ξαπλώνει τα βράδια, παρά μόνο ένα κακό αφεντικό που ελέγχει, και φυσικά παίρνει, πόσα χρήματα έβγαλε κάθε μέρα…
Η Ρόζα που εδώ και μήνες είναι στο νοσοκομείο έχοντας μια πολύ σοβαρή ασθένεια και η υγεία της μέρα με τη μέρα χειροτερεύει…
Είναι κάποια από τα παιδιά που διαβάζουν τις “ιπτάμενες σελίδες“. Κάθε ένα από αυτά αναζητά κάτι, αυτό που του λείπει. Άραγε οι “ιπτάμενες σελίδες” θα τα βοηθήσουν να το βρουν;
…
Κάποια πράγματα είναι πολύ περίεργα τελικά. Μερικές φορές αρκεί ένα απλό φύσημα του αέρα και δυο τρεις γραμμές σ’ ένα χαρτί, για να αλλάξει εντελώς η ζωή κάποιου ή να αποκτήσει περισσότερο νόημα. Γιατί τελικά στα πολύ απλά πράγματα κρύβεται το νόημα της ζωής. Άλλοτε πάλι είναι αδύνατον να μεταβληθεί το παραμικρό, όσο και να φυσήξει ο άνεμος, όσες γραμμές, σελίδες ή βιβλία και να γραφούν. Άλλα γι’ αυτό δε φταίει ο αέρας, δε φταίνε τα βιβλία. Υπεύθυνος είναι ο καθένας ξεχωριστά…
…
Οι ιπτάμενες σελίδες -του Βασίλη Παπαθεοδώρου που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Καστανιώτης τον Μάιο του 2011 με την εκφραστική εικονογράφηση του Πέτρου Μπουλούμπαση- σε βάζουν από τις πρώτες κιόλας λέξεις στην υπόθεση. Με το που ανοίγεις το βιβλίο αρχίζεις να το ζεις. Είναι ένα βιβλίο με μεγάλες αλήθειες γραμμένο από έναν συγγραφέα που μιλάει κατευθείαν στις εφηβικές ψυχές. Είναι περιπέτεια, γεμάτο με αγωνία, ανατροπές, όμορφα διδάγματα, καταστάσεις που σε προβληματίζουν. Έχει για ήρωες καθημερινά παιδιά με ανθρώπινες αντιδράσεις που ζουν μέσα στην εχθρότητα και στην αποξένωση.
Η ιδέα και το θέμα είναι απίστευτα πρωτότυπα και με φαντασία, όπως όλα άλλωστε τα βιβλία του ταλαντούχου και καταξιωμένου συγγραφέα. Οι ιπτάμενες σελίδες θα γίνονταν μια υπέροχη ταινία στον κινηματογράφο! Ανεξάρτητα πάντως από το αν αξιωθούμε να το απολαύσουμε στην μεγάλη οθόνη, το νέο αυτό δημιούργημα του Βασίλη Παπαθεοδώρου, είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα που κάνει το μυαλό του αναγνώστη να παίρνει στροφές και να σκέφτεται σε βάθος, ενώ ταυτόχρονα σε ψυχαγωγεί και σε κάνει να αγαπάς -ακόμη περισσότερο- τα βιβλία.
Αυτά συνέβαιναν στην Βόρεια και Νότια Πανδυσία μέχρι που…
…
Κάθε παιδί της πόλης που είχε την τύχη να βρει και να διαβάσει μια σελίδα, αναγνώριζε μέσα σ’ αυτή τον εαυτό του. Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να ξεθαρρεύει και στο τέλος όλοι έψαχναν με αγωνία να βρουν μια μαγική σελίδα.
Οι Αρχές είχαν θορυβηθεί αρκετά. Επί δεκαετίες προσπαθούσαν να περάσουν στον κόσμο την άποψη ότι ένα βιβλίο είναι κακό, ότι κανείς δεν κερδίζει τίποτα διαβάζοντας, ότι είναι χάσιμο χρόνου. Και το είχαν καταφέρει. Και να τώρα που ένα τυχαίο γεγονός, ένα απλό φύσημα του αέρα τους τίναζε όλη τη στρατηγική στον αέρα.
…
…και στα δικά μας… Εύχομαι!
[ebookz https://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-5335-8%5D
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Κανείς από τους κατοίκους της Πανδυσίας -Βόρειας και Νότιας- δε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι οι σκισμένες σελίδες κάποιου βιβλίου, παρασυρμένες από τον άνεμο, θα παρέσερναν τελικά και τις τύχες πολλών από αυτούς. Σελίδες που έφταναν σε παιδιά και μεγάλους και, κατά ένα μαγικό τρόπο, μιλούσαν για τις ζωές τους, τους έκαναν να βλέπουν το μέλλον. Δεν ήταν όμως όλοι έτοιμοι να αναγνωρίσουν και να δεχτούν την αλήθεια που αυτά τα φύλλα χαρτιού τούς αποκάλυπταν και η οποία θα τους οδηγούσε σε μια νέα πραγματικότητα. Οι περισσότεροι την αγνόησαν, άλλοι την πολέμησαν με λύσσα. Και ήταν τόσο απλό να την ακολουθήσει κανείς… αρκεί να αφηνόταν στη γοητεία της συγκεκριμένης σελίδας που ο αέρας έφερνε στα χέρια του. Κι αυτή θα του έλυνε όλα του τα ερωτήματα.
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο δράση και αγωνία, που αποδεικνύει ότι το διάβασμα είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι, μια μεγάλη περιπέτεια που όλοι πρέπει να ζήσουμε.
Ο.Κ.
